-
1 στένω
στένω, nur praes. u. impt., 1) eng machen (s. das ion. στείνωυ – 2) stöhnen, seufzen; μέγα δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ, sehr seufzte er im Herzen, Il. 10, 16; Od. 21, 247; auch ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ στένει ἄλκιμον ἦτορ, Il. 20, 169; auch vom Tosen des rauschenden Meeres, 23, 230, wie Soph. δεινῶν τ' ἄημα πνευμάτων ἐκοίμισεν στένοντα πόντον, Ai. 660; ὑπέρ τινος, über Etwas, Aesch. Prom. 66, der es auch von andern Dingen braucht; στένουσι πύργοι, στένει πέδον φίλανδρον, Spt. 883; ὲντὸς δὲ καρδία στένει, 951; Soph. El. 947 u. öfter; Ar. Ach. 30 Vesp. 180; ἐπί τινι, Dem. 18, 244. – C. accus., beklagen, beseufzen; ἄλγος, Aesch. Prom. 433; στένω σε τᾶς οὐλομένας τύχας, ich beklage dich um das Geschick, 397; ἢ κεῖνον στένω, Soph. Phil. 338, vgl. 795, u. öfter; τὸν ϑανόντα οὐ στένεις τόνδε, Eur. Hec. 678; Or. 77 u. oft. – Auch med., in derselben Bdtg, οὓς πέρι πᾶσα χϑὼν ϑρέψασα πόϑῳ στένεται, Aesch. Pers. 62.
-
2 κῡδάλιμος
κῡδάλιμος, ον, ein eigenes fem. κυδαλίμα Inscr. 1409, auch Christod. ecphr. 410; ruhmvoll, berühmt, ehrenwerth; Hom. von einzelnen Helden und ganzen Völkern, wie Il. 6, 181. 204; auch μέγα δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ, das ed le Herz, Od. 21, 247, vgl. Il. 10, 16. 18, 33; sebst vom Herzen des Löwen, 12, 45. – Auch sp. D., wie Ep. ad. 655 ( Plan. 21), Maneth. 2, 226.
-
3 στένω
Aστένον Hom.
(v. infr.):— Poet. Verb, moan, sigh, groan,μέγα δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ Il.10.16
, Od.21.247, cf. Il.18.33;ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ σ. ἄλκιμον ἦτορ 20.169
; of the sea,ὁ δ' ἔστενεν οἴδματι θύων 23.230
;στένει βυθός A. Pr. 432
(lyr.);ἐκοίμισε στένοντα πόντον S.Aj. 675
; of the turtledove, Theoc.7.141; in Trag. of persons groaning aloud, A.Pers. 285, Ag. 445 (lyr.);δμωαῖς προθήσειν πένθος.. στένειν S.Ant. 1249
:— [voice] Med.,κλαίω, στένομαι A.Th. 873
(anap.); (lyr.).2 after Hom., c. gen., moan or sigh for.., (troch.); alsoὑπέρ τινων A.Pr.68
; ; ; :—[voice] Med.,περί τινας A.Pers.62
(anap.).3 c. acc., bewail, lament, in Trag., A.Pr. 435 (lyr.), S.OT64, Ph. 338, al.; : rarely in Com., abs., Ar.Ec. 462, Men.Her.5, Kith.Fr.1.2: c. acc. et gen.,κακῶν σῶν, Οἰδίπου, σ ὅσον στένω E.Ph. 1425
; στένω σε τᾶς τύχας I pity thee for thy ill fortune, A.Pr. 399 (lyr.):—[voice] Med.,στένεσθαί τινα E.Ba. 1372
(anap.). (Cf. Skt. stánati 'thunder, roar', Lith. stenēti 'groan'.) -
4 στένω
στένω, (1) eng machen; (2) stöhnen, seufzen; μέγα δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ, sehr seufzte er im Herzen; auch vom Tosen des rauschenden Meeres. C. accus., beklagen, beseufzen; στένω σε τᾶς οὐλομένας τύχας, ich beklage dich um das Geschick
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий